Rezerwat powstał w celu ochrony niespotykanego na taką skalę torfowiska mszarnego z naturalną roślinnością torfotwórczą w stadium niezakłóconego przez człowieka rozwoju. Jest to największe na Pomorzu, dynamicznie rozwijające się trzęsawisko. Położone w pojeziernej rynnie, długości 1,5 km, przyjęło formę płaskiego trzęsawiska, ugniatającego się i kołyszącego przy stąpaniu. Wyglądem przypomina bezkresny dywan torfowców unoszący się na wodzie. Torfowisko urozmaicone jest skarlałymi sosnami oraz oczkami wodnymi.
Roślinność występująca na terenie rezerwatu ma niezwykłe znaczenie dla rozwoju i zachowania rzadkich w kraju gatunków torfu typu przejściowego: mszarno - bagnicowego, mszarno – turzycowego i mszarno – wełniankowatego. Flora ma niezwykle wyspecjalizowany charakter, występuje tu niewielka ilość gatunków, jednak ich obfitość jest fenomenem na skalę kraju (populacja bagnicy błotnej należy do największej w nadbałtyckim pasie Polski).
Do roślin objętych ochroną znajdujących się na terenie rezerwatu należą:
- turzyca bagienna,
- bagnica błotna,
- przygiełka biała,
- bagnica torfowa,
- rosiczka okrągłolistna,
- widłak goździsty,
- bagno zwyczajne.
Spotkać można tu również kilkadziesiąt gatunków chronionych ptaków, gadów i płazów. Północna strona rezerwatu przyjęła formę zawieszonego torfowiska, teren jest niebezpieczny dla próbujących wejść w jego obręb.