przede wszystkim funkcję schronu biernego z uzbrojeniem tylko w kazamacie flankującej. Schrony główne nie mają bezpośredniego połączenia. Poterny, w które każdy z nich jest wyposażony prowadzą do dwóch wież wyposażonych w kopułę 3 – strzelnicową.
W skład Grupy Warownej Cegielnia wchodzą dwa wielosektorowe schrony B1, miejscami wzmocnione od B. Nie posiadały one kopuły pancernej, a ich ochronę stanowiły płyty pancerne.
Grupa Warowna Cegielnia przyjęła kształt dwóch linii schronów. W skład pierwszej wchodzą schrony główne, obiekty wielosektorowe oraz dwa schrony jednosektorowe przy zaporach p.panc.
Druga, to schrony bojowy typu B1 różnego zastosowania – do ognia flankującego i czołowego, schron obserwacyjny oraz schron bierny dla armat p.panc. i obsługi – budowla wyjątkowa na Wale Pomorskim. Pozycje wzmocniono w 1944 r. kilkoma małymi schronami zwanymi potocznie Tobrukami.
Obecnie Grupa Warowna Cegielnia jest w większości zdewastowana. Część schronów została wysadzona, a to, czego nie zniszczyły materiały wybuchowe, dokończyła eksploatacja piasku i żwiru na tym teranie. Niekontrolowane wydobycie doprowadziło do obsuniecia się największych z budowli.
W ostatnich latach zauważyć można wzmożone zainteresowanie tematem „wałeckich bunkrów”. Na omawianym terenie zorganizowano Skansen Grupy Warownej "Cegielnia", a dzięki pracy kilku zainteresowanych tematem osób można zajrzeć do pozostałości żelbetowych budowli. Dodatkową atrakcją jest sprzęt wojskowy ustawiony tuż przy wejściu. W lutym 2010 r. rozegrała się tam jeszcze raz walka o zdobycie Cegielni. W 65. rocznicę walk o Wałcz rekonstruktorzy wcielili się w żołnierzy sił walczących na Wale Pomorskim, aby przedstawić walki, jakie toczyły się na przedpolach Wałcza. O jak najlepsze realia inscenizacji zadbała pogoda, która dla większego efektu przysypała cały teren półmetrową warstwa śniegu.

ZOBACZ RÓWNIEŻ
- Grupa Warowna Marianowo
- Grupa Warowna Góra Wisielcza
- Muzeum Ziemi Wałeckiej
- Muzeum Walk o Wał Pomorski
- Przesmyk Morzyca