NOCEK DUŻY – podlega ochronie ścisłej, ten ssak o dość niewielkich rozmiarach (7-8 cm), ma nieproporcjonalnie dużą rozpiętość skrzydeł (35 – 44 cm), futro o zabarwieniu (zależnie od wieku) od szarobrunatnego do brązowego. Przebywa w pobliżu ludzi. Upodobał sobie głównie strychy, wieże, poddasza kościołów. Na zimę wybiera bardziej odosobnione miejsca – podziemne fortyfikacje, jaskinie, piwnice. Potrafią odbyć daleką podróż w poszukiwaniu miejsca hibernacji. Na polowania wybiera się nocą, a jego głównym przysmakiem są chrząszcze. Żyją w koloniach, ale złożonych z samic, samce preferują życie samotników. Mogą osiągnąć wiek nawet 37 lat.

NOCEK NATTERERA – Jeden z bardziej rozpowszechnionych gatunków w Polsce, a co za tym idzie objęty najmniejsza ochroną. Średnich rozmiarów, o ubarwieniu brązowo – białym. Latem spotkać je można w dziuplach drzew i budkach lęgowych, zdarza im się także przebywać w szczelinach między budynkami. Zimą wybierają bardziej bezpieczne miejsca – podziemne fortyfikacje, opuszczone kopalnie, nieużywane studnie, piwnice. Na łowy wylatuje nocą, potrafi chwytać ofiary w locie lub zbierać je z powierzchni roślin. Do jego diety zaliczają się m.in. pająki oraz muchówki. Średnio osobniki tego gatunku dożywają 23 lat.

NOCEK RUDY – Gatunek objęty niewielką ochroną, dość liczny na terenie Polski. Nietoperz niewielkich rozmiarów (rozpiętość skrzydeł 21 – 27 cm), o ubarwieniu brązowo – białym. W okresie letnim przebywają w dziuplach, budkach lęgowych, szczelinach mostów i budynków. Na zimę wybierają podziemne kryjówki, ale chłodniejsze i bardziej wilgotne niż pozostałe gatunki. Żerują późną nocą, głównie nad zbiornikami wodnymi. Żywią się głównie owadami, ale potrafią upolować nawet małą rybę. Średnio żyją 28 lat.

GACEK WIELKOUCHY – nazwa gatunku, w ramach którego po 1960 r wyróżnia się dwa – gacka brunatnego i szarego. Nietoperz, którego wyróżniają sporej wielkości uszy, o zabarwieniu brązowym lub szarym. Można go spotkać na terenie całego kraju, jest gatunkiem zagrożonym w niewielkim stopniu. Latem przebywa głównie na poddaszach budynków, w dziuplach drzew lub budkach lęgowych. Do hibernacji wybiera miejsca podziemne, trudno dostępne, ale chłodne. Nie przepada za wilgocią, dlatego rzadziej spotyka się go np. w starych studniach. W odróżnieniu od innych gatunków prowadzi osiadły tryb życia. Miejsca do zimowania poszukuje w najbliższym otoczeniu. Przysmakiem dla niego są motyle nocne, które potrafi zlokalizować dzięki słuchowi biernemu. Echolokację wykorzystuje w niewielkim stopniu, głównie do wykrywania przeszkód.

Ze względu na niezwykłych mieszkańców i chęć zapewnienia im spokojnej hibernacji, przewidywane jest czasowe zamknięcie obiektów Grupy Warownej Góra Wisielcza dla ruchu turystycznego w okresie 15 wrzesień – 15 kwiecień. Jednak, aby spotkać tych niecodziennych bywalców fortyfikacji nie trzeba zakłócać im snu. Zdarza się, że i w okresie letnim można przyjrzeć się wiszącemu głowa w dół zwierzęciu. Zgodnie z zasadą – nie rób drugiemu, co Tobie niemiłe, nie strzelajmy mu prosto w oczy fleszem. W końcu sami też nie chcielibyśmy być budzeni w tak paskudny sposób.