Kościół w Tucznie
pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
| | Tuż przy zamku, na skraju pustego dziś placu (dawniej rynek miejski), stoi kościół pw. Wniebowzięcia NMP. Jako jeden z niewielu budynków Tuczna ocalał z wojennej pożogi. Zachowany do dzisiejszego dnia budynek nie jest jego pierwotną wersją. Pierwszy kościół istniał tu już w XIII wieku, jednak ze względu na położenie miasta (na granicy polsko – brandenburskiej), był on wielokrotnie niszczony w wyniku działań wojennych, ale także sił natury. Kościół murowany powstał w miejscu wcześniejszego. Główną konstrukcję budowli datuje się na XVI w., wieżę dostawiono w wieku XVII. Fundatorem kościoła była rodzina Wedlów, rezydująca na pobliskim zamku. Prochy członków rodu spoczywają po dziś dzień w podziemiach świątyni.
Późnogotycka budowla nie ma wyodrębnionego prezbiterium. Jest to kościół trójnawowy, halowy o sklepieniu gwiaździstym. Wielokrotnie przebudowywany stracił część charakterystycznych dla swojego stylu elementów. Renowacja przeprowadzona w latach 70 XX wieku ukazała pewne ukryte pod warstwą tynku elementy – np. ceglaną rozetę.
Na uwagę zasługuje kilka ciekawych elementów wyposażenia świątyni:
|
BAROKOWY OŁTARZ GŁÓWNY Z OBRAZEM HERMANA HANA
Ołtarz główny powstał w XVII w. Barokowy, bogato zdobiony, o rozbudowanej treści i symbolice. Odnaleźć możemy na nim zarówno wizerunki świętych, jak i herby fundatorów. Zwieńczony obrazem św. Stanisława Kostki oraz postaciami klęczących aniołów z rozpostartymi skrzydłami. Na największą uwagę zasługuje obraz znajdujący się w polu głównym ołtarza. Autorstwa Hermana Hana przywołuje skojarzenia ze słynnym obrazem pelplińskim. Powtarza się zarówno temat, jak i niektóre motywy ukazane na obu obrazach. Jednak Koronacja NMP z tuczyńskiego kościoła dostosowana jest do tutejszych warunków. W otoczeniu NMP pojawia się m.in. fundator Krzysztof Wedel – Tuczyński.
Ciekawe jest również wieloboczne tabernakulum podtrzymywane przez anielskie postacie oraz ukryta w nim gotycka monstrancja.
WCZESNOBAROKOWE OŁTARZE BOCZNE
a. Ołtarz Aniołów – XVII w. bogato zdobiony motywami roślinnymi – liśćmi akantu i kwiatami. Zawiera dwa obrazy – dolny, na którym ukazany został Anioł Stróż oraz górny, nieco mniejszy przedstawiający Matkę Boską z Dzieciątkiem oraz św. Antoniego Padewskiego. Dodatkowo w partiach dolnych postacie Mojżesza i Aarona, natomiast w górnych św. Piotr i św. Paweł.
b. Ołtarz św. Barbary – XVII wieczny ołtarz jednokondygnacyjny poświęcony św. Barbarze zawiera dwa jej wizerunki – w części głównej oraz zwieńczeniu. Dostrzec tam można również postać niezidentyfikowanego świętego z różańcem w ręku.
c. Ołtarz św. Rodziny – wczesnobarokowy ołtarz, którego obraz główny jest wierną kopią obrazu pelplińskiego – Adoracja św. Dzieciątka przez św. Rodzinę. U dołu obraz przedstawiający Zwiastowanie NMP. Ołtarz zwieńczony wizerunkiem św. Łukasza malującego Madonnę.
d. Ołtarz Ukrzyżowania – kolejny ołtarz barokowy, jednokondygnacyjny zawierający wizerunek Ukrzyżowanego Jezusa. Dostrzec można na nim postać fundatorów – Stanisława i Krzysztofa Wedlów. Ołtarz zdobiony motywami roślinnymi – winnymi gronami. W partii dolnej obraz przedstawiający Ostatnią Wieczerzę. Zwieńczony przedstawieniem Zmartwychwstania oraz postaciami św. Piotra i św. Pawła.
e. Ołtarz Marii Magdaleny – XVII - wieczny ołtarz poświecony w całości Marii Magdalenie ukazuje trzy wydarzenia z jej życia. W części głównej „Maria Magdalena pokutująca”. U doły obraz przedstawiający Marię Magdalenę obmywającą nogi Jezusa Chrystusa, natomiast w zwieńczeniu uwiecznione jest ukazanie się zmartwychwstałego Jezusa Marii Magdalenie.
XVII – WIECZNE ORGANY
Bogato zdobione barokowe organy. Zwieńczone postacią Boga Ojca. Składające się z dwóch prospektów, zdobione podobnie – złotymi ornamentami oraz postaciami muzykujących aniołów.
XIX – WIECZNA POLICHROMIA
Ściany kruchty pokryte są w całości polichromią o tematyce maryjnej i pasyjnej. Powstały w XIX wieku.
WCZESNOBAROKOWA AMBONA
Bogato zdobiona ambona przyścienna, powstała w XVII wieku. Przyjęła kształt bębna, który podtrzymuje figura anioła. Ozdobiona licznymi obrazami przedstawiającymi Doktorów Kościołów - Ambrożego, Augustyna, Grzegorza Wielkiego i Hieronima, na parapecie schodów św. Stanisław i św. Wojciech, w zaplecku Chrystus Dobry Pasterz. Zwieńczony sześciokątnym baldachimem, na którego krawędziach siedzą anioły trzymające narzędzia Męki Pańskiej.
CHRZCIELNICA
Kamienna chrzcielnica pochodząca z II poł. XVII wieku jest częściowo wmurowana w ścianę. Z dokumentów wynika, ze nigdy nie zmieniła swojego pierwotnego miejsca. Kształtem przypomina wypukłą wazę z tzw. ukośnym puklowanie. Pokrywa drewniana z łuskowym ornamentem.
DZWONY
Obecnie kościół parafialny w Tucznie może poszczycić się posiadaniem trzech dzwonów. Datuje się je na 1923 r. (dwa) oraz 1911 r. Każdy z dzwonów posiada inskrypcje sławiącą fundatorów lub wydarzenie, które mają upamiętniać.
INFORMACJE PRAKTYCZNE
- nabożeństwa odbywają się: niedziela 9.00, 11.00, 18.00; dni powszednie: lipiec-sierpień 9.00 i 19.00, wiosna-jesień 9.00 i 18.00, czas zimowy 9.00 i 17.00
Autor \ źródło: Lena